امروز در خوابگاه در این مورد صحبت میکردیم که چه نوع روابطی رو آدم باید با دوستهاش انتخاب کنه؟

حقیقتش یکی از معضلات و مشکلاتی که خوابگاهیا باهاش درگیرن روابطی هستن که شما با دوستاتون و هم اتاقیاتون ایجاد میکنین. 

اما اصلا تفاوتی بین دوست و هم اتاقی و هم کلاسی هست؟؟!!!

یبشتریا در مورد تفاوت بین دوست و همکلاسی میدونن که چجوری روابط از هم تفکیک میشه. اما بیشتریا نمیدونن که یک هم اتاقی خوب لزوما یک دوست خوب نیست. خیلی وقتا لازم نیست شما با یکی دوستی خیلی صمیمی داشته باشین که براش یک هم اتاقی خوب محسوب بشین.

به شخصه توی دانشگاه از این نظر مشکلی نداشتم. روابطی که توی دانشگاه با دوستانم داشتم، شاید بشه گفت فقط در ۱ مورد شکست خورد. من هیچوقت دوتا نقش رو همزمان به یکی ندادم. به نظرم اگه تمام سرمایه‌های عاطفی رو روی یک نفر بزاری، با نبود اون یک نفر ناگهانی چیزهای زیادی رو از دست دادی. 

سعی کردم صمیمیت‌هام رو کنترل کنم. اینکه با یکنفر ۲۴ ساعت از ۷ روز هفته رو بگذرونی نشانه صمیمیت نیست. دلهای نزدیک به هم حتی از بیشترین فاصله‌ها باز هم به یاد هم هستن.  

برای همین به همه‌ی اونایی که امروز با این مشکلی داشتن که چرا بعد از یک مدت دوست‌های صمیمی خیلی نزدیکشون ناگهانی بهشون ضربه وارد میکنن صحبت میکردیم. من بهشون نصیحت کردم که نباید همه‌ی روابط اجتماعیت رو فقط با یک فرد داشته باشی.

اما شاید هم همین دلیلی که هیچ صمیمیت و نزدیکی مثل فیلم‌ها رو تجربه نکردم. اما حداقل تجربه بیشتری در داشتن روابط سالم نسبت به بقیه اطرافیانم دارم.